EPICAT

Fitxa de la carta

De Jaume Burguès i de Guàrdia a Narcís de Burguès i de Guàrdia

Remitent
Burguès i de Guàrdia, Jaume
Destinatari
Burguès i de Guàrdia, Narcís de
Data
24 de novembre de 1823
Origen
Bourges
Destí
No especificat
Idioma
Castellà
Tema
Conducta
Temàtiques
carrera militar, cartes, conflictivitat familiar, exili, matrimoni
Parentiu remitent - destinatari
germà germà
Epistolari
Epistolari de la família Burguès
Fons
Fons Sambola-Burguès
Signatura
BC, Fons Sambola-Burguès, Correspondència, 27/5
Suport
Paper
Nombre de fulls
1
Mides
Foli plegat (21 x 30 cm)
Autoria de la fitxa
Javier Antón

Bourges, 24 de 9bre 1823

Mi querido hermano: seguram[en]te estraño tu silencio, pues desde mi salida de Perpignán nada sé de ti, lo qual me prueba lo poco te interesa en calmar mis agitaciones. No debes ignorar q[u]e ardo en deseos de saber el asumto de Grifa cómo ha terminado, como igualm[en]te cómo a tomado papá mi casamiento. Si la voz de la amistad hablase en tu pecho con aquella fuerza q[u]e le hes propia, no dudo te culparías por dejarme de dar las noticias q[u]e tanto apetezco. Yo me lisonjeo de saber ser amigo, pero por mis desgracias veo q[u]e pocos lo son míos. En vano un amigo mío incurriría en algún error, no le amaría menos, y siempre le ayudaría en quanto pudiese, pero desgraciadam[en]te muchos se declaran o titulan amigos por dos motibos: por esperar algún fabor de la amistad que contrahen o por la seguridad q[u]e tienen de no ser molestados con peticiones. Esa falsa y siniestra amistad es la q[u]e comunm[en]te reina y se prodiga, y el q[u]e dude de la verdad de este axioma q[u]e sufra un revés de fortuna y se convencerá. El fabor q[u]e encarecidam[en]te te pido q[u]e des noticias mías a mi muger, q[u]e la escrivieses y te pusieses de acuerdo con mi suegro. ¿Qué te costaba el hacerlo? Y lejos de complacerme habéis tenido la osadía de escrivirla q[u]e hos desentendías de mi enlace y circunstancias ¿Es eso amistad? Yo quiero suponer q[u]e esa contextación fuese análoga a las circunstancias de la casa, pero en ese caso, un hermano q[u]e huviese sabido ser amigo, habría trabajado, ya sea en mitigar o, a lo menos, en hallar un término medio. Pero creo firmem[en]te q[u]e no havéis escuchado más voces q[u]e la del vil interés, obrando en completo absolutismo. Mi pobre muger y suegro ignoraban seguram[en]te q[u]e no quisieseis admitir a la q[u]e me pertenece, y yo tampoco lo huviera creído si ella misma no me lo huviese escrito. Diferente trato experimentó la muger de Perico Pastors quando vino conmigo de Madrid, y también la de Pepe Carles , pues en las casas de sus maridos han encontrado a lo menos amigos. Mi esposa es la única q[u]e ha pasado por el bochorno de tener q[u]e mirar como estraños a la familia de su marido. Te confieso q[u]e mi justo enfado raya a desesperación, pues perdonaré siempre gustoso toda ofensa echa sólo a mi persona, pero jamás toleraré el menor sonrojo dirijido a mi muger. No creas q[u]e mi resentimiento sea porq[u]e no le havéis dado dinero p[ar]a ayudarle en los gastos del camino, pues no dejo de conocer q[u]e no estáis en ese caso, sólo sí el desprecio de desentenderse de q[u]e fuese mi esposa, porq[u]e al fin y al cabo, sea o no sea disparate el haverme casado, ¿deja por eso de ser mi esposa? Y supuesto q[u]e ya estaba echo, ¿cómo hos atrevéis a decirla q[u]e hos desentendéis? Es pues p[ar]a sofocarla, p[ar]a darla un disgusto, o ¡quizá crehéis q[u]e es una muger qualesquiera y q[u]e merece ese trato! Es menester q[u]e confieses q[u]e no ha sido un golpe muy fino, ni diplomático y q[u]e nunca merecerá la aprobación de un justo sensato. En fin, según ella me escribe, piensa ponerse en marcha muy pronto p[ar]a venirse. No es regular q[u]e al pasar por esa pare en casa, pues no faltan fondas, y yo ni se lo prebengo, pues a pesar de q[u]e ella trata de disculparos, y no ha querido referirme lo q[u]e decís en vuestra carta, y me manifiesta deseos de conoceros y amaros, sin embargo, como es una niña y no tiene esperiencia, podría juzgando a los demás por sí misma creher sería bien recivida, y no quiero esponerla a lo contrario. Nadie me gana a bondadoso y generoso, pero tampoco se me puede ecceder en el noble orgullo de defender mis derechos. ¿Pregúntate a tí mismo lo q[u]e harías si tu muger huviese llebado un desprecio, serías tolerante? Pues amigo mío, en eso y en muchas otras cosas, somos del todo iguales, sin q[u]e nos mida diferencia alguna y jamás lo permitiré.

No me atrebo a extenderme más sobre el particular porq[u]e no quiero esponerme a q[u]e se estravie la carta y pudiesen interpretar su contenido. Es regular hayas recivido una porción de cartas q[u]e te he escrito, y también a papá dándole parte de mi casam[ien]to. Deseo q[u]e me contextes con alguna prolijidad, pero q[u]e su contenido sólo se reduzca a cosas de familia, pues de lo contrario llegan pocas cartas, y esas pueden comprometer. Di a papá q[u]e tome ésta por propia, advirtiéndole sólo q[u]e algunas espresiones q[u]e pueden parecerle chocantes están sólo porq[u]e hablo a un hermano a quien la naturaleza me autoriza p[ar]a hablarle con toda franqueza. Mil abrazos a Dolores, diciéndole de mi parte q[u]e parecía q[u]e debía ayudar a las de su sexo, un besito a los niños, con expres[ione]s a Pepe, m[ose]n Esteban y demás amigos, no dudando q[u]e te eccede en cariño tu inv[ariabl]e hermano.

Jaime de Burgués.

[P.D.]

Dime si has remitido las cartas q[u]e te [he] enviado p[ar]a mi suegro, pues me dice q[u]e no ha recivido ninguna mía, y te suplico le remitas la adjunto por un conducto seguro.

Sembla que el teu navegador no té soport per visualitzar PDF. Pots descarregar l'arxiu a .