EPICAT

Ficha de la carta

De Josep de Rialp i de Solà a Joaquim

Remitente
Rialp i de Solà, Josep de
Destinatario
, Joaquim
Fecha
28 de marzo de 1792
Origen
Cervera
Destino
Barcelona
Idioma
Castellano
Tema
Administración
Temáticas
diligencia, encargos, gestión del patrimonio, influencia política, recomendación, vacaciones
Parentesco remitente - destinatario
primo primo
Epistolario
Epistolario de la familia Rialp
Fondo
Signatura
ANC-420-T-580
Soporte
Papel
Número de hojas
1
Medidas
Folio plegado (21 x 30 cm)
Descripción física
Carta sin sobrescrito
Autoría de la ficha
Natàlia Vilà

Cervera, marzo 28, 1792.

Mi muy querido primo, es verdad en parte i en parte no lo que escribes de mi descuydo, mas, como estays preocupado fuertemente contra mi, aunque hiciere milagros me havéys de tener por un parra, más el testimonio de mi conciencia me basta. Digo que escribí a·Febres embiándole quanto supe yo i los amigos discurrir. Digo que escribí a·d[o]n Rafael Pujalt para Fortuny al arcediano Llózer para otros ministros, que empeñé al juez académico i a·d[o]n Josef Vega para Maguerola. Sé que todos estos se interesaron e hicieron lo que pudieron, que el abogado lo trabajó líndamente, no solo en el informe, sino en la instrucción por escrito. Sé que lo encomendé a Dios i a su Purísima Madre muchas veces i de corazón i de veras, que encargué a María Ant[òni]a que hiciera lo mismo, que me consta que lo hizo. Pues ¿qué más quereys? ¿Qué avía de sacar yo de venir acá para presentar ante rerum dominos gentemque togatam a un sátiro, urano, agreste i montaraz bajado del Cáucaso del Tauro o del Hemo Ródope o de la cumbre i desierto que más quisieres? ¿Qué avría dicho? ¿Qué avría explicado que no lo pueda hacer mejor con carta? Porque epistola non erubescit i yo, si he de hablar solamente con un alguazil, me pongo todo hecho una amapola por mayo. Sed satis sit neque enim y ani prae ira cundia lo qui possum i no es tiempo de ella sino de reconocimiento i gracias a Dios Nuestro S[enyo]r que ha tenido compasión de nosotros i ha ilustrado a·los se[ñor]s para que juzgasen según justicia i drecho. Bendito sea el S[eño]r i alabado para siempre, que se ha compadecido de sus pobrecitos i nos ha sacado casi de las garras de la miseria que quería hacer presa en nosotros. Ahora por su misericordia infinita nos quedará el reducido patrimonio de nuestros padres, que, tal como es, está limpio i sin tacha de usuras, despojos de inocentes y demás crueles aumentos, ya me parece que oygo a alguno que me dice fortunate senex enyo tuo rura manebunt et tibi magna satis.

Lo que te suplico es que tomes el coche i, en una sola mañana, des las gracias de mi parte a los s[eñor]es ministros, diciendo que cumples con esta ceremonia en mi nombre # No te costará nada, pues nada avrás de pedirles i la costumbre autoriza este estilo, que puede mirarse como inocente i después no ves que in hac tanta bonarum urorum penuria magna habenda gratia est si quisquam recte facit quippe quem ei ahorum exempla male facere impune liceat. Así hazlo por Dios. Esto va para m[ossè]n Ramón.

Tu primo, Josep Rialp

Primo Joaquim.

Mi camarada padre capellán ya me hago cargo de sus fatigas i trastornos, pero, si Dios n[uestr]o s[eñor] los ha bendecido i prosperado, alégrese v[sted] i dele infinitas gracias. Aora tómese v[sted] algunos días de descanso. Váyase a lo amenos collados de Hebrón, entone allí salmos i cánticos de alabanza a aquel señor que nos cuyda como a sus polluelos, si puede venir un tonel de vino avíselo ahora. # otro correo escriviré largo.

José Rialp

Nota
Paper esparracat per la part inferiror. El destí de la carta ha estat deduït pel context.

Sembla que el teu navegador no té soport per visualitzar PDF. Pots descarregar l'arxiu a .