EPICAT

Ficha de la carta

De Francisca Leal a Miquel de Rialp i Llorens

Remitente
Leal, Francisca
Destinatario
Rialp i Llorens, Miquel de
Fecha
10 de abril de 1825
Origen
Tortosa
Destino
Barcelona
Idioma
Castellano
Tema
Noticias
Temáticas
alimentación humana, animal doméstico, añoranza, balneario, cartas, correo, encargos, envío alimentos, salud
Epistolario
Epistolario de la familia Rialp
Fondo
Signatura
ANC-420-T-621
Soporte
Papel
Número de hojas
1
Medidas
Folio plegado (21 x 30 cm)
Descripción física
Carta sin sobrescrito
Autoría de la ficha
Natàlia Vilà

Tortosa, 10 abril de 1825.

Muy señor mío: recibí·las dos muy apreciables suyas: la una por el correo y·la otra por el ordinario Muled, las q[u]e me han sacado del mayor cuydado por no saber el·motivo por lo·q[u]e no contestaba. Con esta ya llevo 7 escritas y solo he·tenido contes_tación de·la del·ordinario. En·lo·q[u]e v[uestra] m[erced] dice de los sobres q[u]e no hivan bien puestos, le·digo a v[sted] q[u]e cí, pues bien sabe lo·eficasa q[u]e soy para todo lo q[u]e me·pongo a hacer. La última mía la dirigí por el médico d[on] Jayme, para ver ci·de·ese modo las recibirá. Ya estarás enterado de·todo, yo por haora [sic] sigo mejor. Tocante a·las aguas, detenidas, de lo demás, todavía dice el·médico q[u]e va largo por tener tan decaida la naturaleza. Me parese, a·mi·corto·entender,·q[u]e nunca será tanto como lo q[u]e dicen.

No puede figurarse lo·q[u]e se·lo·pido a Dios por·dos cosas: a·saber, la primera, por mi·salud y, la otra, por el gasto·tan grande. Solo lo sabe al·q[u]e le·pesa como a mí. Aquí·se qüenta de un modo y aquí es mucho mas por·más heconomía [sic] q[u]e se·quiera [ha]cer. No faltan más q[u]e tres días para hacer un·mes q[u]e soy fuera de esa y·de eso llevo treze días de pozada. Fueron 5 de camino y 9 en esta, me parese, y me puede entender con motivo porque lo esplico con menudo, no puedo ablarar [sic] más claro, con esto ya basta. Este viage Muled ba en Valencia, en la misma posada a·dondonde [sic] para Muled para el·otro ordinario, llamado Barrera, hombre de mucha confianza.

El·niño dice de·q[u]e este año en·Barcelona no habido bendición de·palmas ni·en·los ornos han hecho monas, porque nada ha visto él, en·cuando ve el ordinario le pregunta si·le·llega algo y·dice q[u]e se·quiere hir para darle toda pila de becitos a Mig[u]el. Dirará [sic] v[sted] a Fran[cis]co de q[u]e me·mande alguna cosa, bastante falta me hace por lo q[u]e ya tengo dicho, y·q[u]e lo haga, q[u]e si·no, cuando Dios quiera q[u]e yo·vaya, nos·veremos. V[sted] me mandará un·poquito de chicolate [sic] porque aquí·va muy caro, del q[u]e v[sted] me·manda va a·once·reales, aquí todavia tengo de lo q[u]e v[sted] me·mandó, pero no quiero q[u]e se me acabe. Sobre·todo cuydame bien·la·casa y el gatito. Del baúl q[u]e tengo en casa el sapatero, no me saq[u]e v[sted] nada. Me parese y·ací·lo habra hecho, pues no, no puedo ser más larga y v[sted] puede mandar como siempre su invariable mientras viva,

Fan[cis]ca Leal

Nota
El destinatari i el destí s\\\'han deduït pel context.

Sembla que el teu navegador no té soport per visualitzar PDF. Pots descarregar l'arxiu a .